Korfor gjekk det så galt i for SV ved valet?
Eg trur det er to hovudgrunnar og ein drøss med tilleggsgrunnar. Eg trur dei to hovudgrunnane er at det har vore alt for lite debatt og politikkutvikling i partiet, og delvis som ein følgje av det første, vi har hatt ein for lite samhandling i organisasjonen.
Eg har vore så “heldig” å få vere med i den gruppa som fekk i oppdrag frå sentralstyret i SV å analysere katastrofen. Det har vore eit interessant arbeid, og du kan lese heile rapporten vår her. Gruppa har bestått av Stein Ørnhøi, Steinar Nørstebø, Line Gaare Paulsen, Ola Elvevold, Sanja Pasovic, Pål Julius Skogholt, Andreas Halse og Vibeke Johnsen. VG skriv om raporten vår her.
I den rapporten skriv vi nokre ting som eg vil framheve:
For mykje av energien i SV vart nytta til å handtere dei debattane som dukka opp kvar einskild dag, og for lite av dei samla ressursane i partiet vart sett inn for å utvikle politikk for morgondagen. Resultatet var at vi mangla nok konkrete og tydelege nye politiske framlegg å presentere for veljarane ved valet i 2013.
Dette trur eg er heilt sentralt for å forstå korfor det gjekk så galt. Debattane i partiet har handla om det vi har gjort i regjering, og i alt for liten grad om kva vi skulle i regjering å gjere. Partiet vart fokusert på notid og fortid og for lite på framtida. I tillegg må vi innsjå at det har vore ein mangel på gode debattarenaer i partiet. Mange, kanskje dei fleste lokallaga er for små til å drive fram slike debatter som vi treng, andre har noko vore for forsiktige. Med unnatak for ei debattliste på epost har vi heller ikkje hatt ein debattarena som er tilgjengeleg for heile partiet. Det er eit stort sakn som vi må få gjort noko med.
I rapporten skriv vi:
Partiorganisasjonen vart ikkje nok involvert i politikkutviklinga og i dei strategiske diskusjonane, avstanden mellom regjeringsapparatet og fylkes-og lokallaga vart for stor. Den disiplineringa av partiet som skjedde i første del av regjeringsdeltakinga, førte nok og til at lokallag og fylkeslag i for liten grad løfta fram nye saker og utfordra regjeringa sin politikk seinare i regjeringsperioden. Fleire har og opplevd at det har vore få arena for debatt i partiet der slike ting kunne drøftast.
Eg trur og at vi lulla oss inn i ei forståing av makt som er feil. Vi trudde vi hadde makt fordi vi sat i regjering, medan realiteten er at vi var i regjering fordi vi hadde makt.
Vi skriv:
Likevel har regjeringsdeltakinga i aukande grad vore prega av dei små, men likevel viktige sigrane. Våre største politiske sigre td ingen utstasjonering av atomvåpen, folkerøystingane om EU, barnehagereforma og oljefritt LoVeSe er vunne med kombinasjonen av folkeleg mobilisering og parlamentarisk arbeid utanfor og i regjering. SV må finne svara på korleis partiet kan søkje makt også gjennom regjeringsdeltaking utan å miste truverde og folkeleg støtte.
Eg trur at løysninga for å løfte SV opp til åtte til 10 prosent ved neste stortingsval går gjennom at vi klarer å ha meiningsfylte og utviklande politiske debattar i partiet. Det er berre slik vi kan utvikle ein sosialistisk politikk som folk kjenner seg igjen i. Eg trur noko av det aller viktigaste er å sjå korleis dei styringssystema vi har i det offentlege verkar disiplinerande og er med på å redusere fagfolka si rolle i det offentlege verksemda.
Eg trur og at det er viktig at vi snakkar om mykje meir enn skole og miljø. Vi må snakke meir om arbeidsliv, arbeidsplassar (også i det private) og økonomi. Det er ganske rart at kapitalismen har vore gjennom/er i ei stor krise samstundes som ikkje diskuterer det.
Eg trur eg vil avslutte med nok eit sitat:
Analysegruppa meiner at det er strategiske val gjennom lang tid som har ført partiet dit vi er i dag, og det er berre SV sjølv som sit med nøkkelen til å reise til SV i folket. Rekordmange veljarar har valt bort SV dei siste vala, det er alvorleg for partiet. Situasjon til partiet gjer det naudsynt å halde fram den politisk nyorienteringa av SV-prosjektet, -strategien og –profilen. Situasjonen i verda krev djerve visjonar kopla med gode, konkrete løysingar lokalt, nasjonalt og internasjonalt. Dette arbeidet gler vi oss til å vere med på.
Eg håper du vil komme med dine kommentarar og kanskje hjelpe til med å finne vegen vidare for SV.
Godt nytt år
Då er vi i gang med eit nytt år. Eg tør ikkje spå så mykje om det nye året, men nokre få spådomar skal eg kome med:
- På denne bloggen vil det kome innlegg som er kritisk til høgrestyret både i Tromsø og i Noreg
- Politikken i retning større skilnader vil halde fram i Noreg.
- Nokre vil klage på at bustadprisane er for høge, andre vil klage på at prisane ikkje stig fort nok.
- Eit forsett om å gjere Noreg mindre avhengig av olje vil dessverre ikkje bli gjennomført i år heller
Nokon som vil vedde mot meg på desse spådomane? Nei, eg trudde ikkje det.
Bloggåret 2013 var for denne bloggen litt så som så. Eg hadde ein god del færre lesarar i 2013 enn i 2012. Ein av grunnane til det var at det i 2012 vart lenka til denne bloggen frå VG eit par gongar, noko som gjorde at besøkstala fauk i vêret. I 2013 skreiv eg nok ingenting som var interessant nok for VG.
Eg blir ofte litt forundra når eg ser kva innlegg som blir mest lest på bloggen. I fjor var det mest leste innlegget eit med den sexy tittelen «Den fylkeskommunale parlamentarismen i Troms«, medan andreplassen vart inntatt av det like sexy «Ein parlamentarisk farse«. Det er tydeleg at dei som les denne bloggen ikkje er mellom dei som klikkar mest på overskrifter som «Se Rihannas ti mest sexy private bilder» OK, no er eg faktisk litt spent på kva for ei av desse tre lenkene som kjem til å få flest klikk. Ikkje skuff meg kjære lesarar, vis at dokker er opptatt av meir enn parlamentarisme!
Tilsaman har eg skrive 617 innlegg på denne bloggen (nokre få av innlegga er skrivne av andre, eg tar gjerne mot gjesteinnlegg om du har noko på hjartet) sidan bloggen vart oppretta i 2005. Åtte år med meir eller mindre aktiv blogging er eg godt nøgd med. Gjennom desse åtte åra er «NRKSUPER og Superia – supert av NRK» det mest leste innlegget av alle. Det skreiv eg i 2009, og det er framleis på topp fem lista.
Til sist, tusen takk for at du les, og kanskje kommenterer det eg skriv. Eg set kjempestor pris på det. Dersom du ikkje vil gå glipp av noko på denne bloggen i 2014, finst det mange måtar å halde seg oppdatert på.
Så til slutt, sida det er så populært får eg vel avslutte med ein litt skremmande selfie frå julkvelden, og med det ønske alle eit glitrande godt nytt år!
