Eg hadde ein liten prat med jenta mi på seks om bøying av sterke verb i dag. Ho meiner at «å gi/å gje» er eit svakt verb som heiter «gidde» i fortid, medan eg meiner at det er sterkt og heiter «ga/gav» i fortid.
Vi vart etterkvart samde. Eller, ho aksepterte at eg nok hadde rett. Men det var då ho kom med hjartesukket
– Kan vi ikkje alle heller snakke oslodialekt. Det er så mykje enklare.
Men det heiter vel ikkje «gidde» der heller?
Eg gjev foresten TV og internett skulda
Vi må akseptere at spåket er i utvikling, eller …? Da blir det kanskje snart gidde for ga.
Akseptere eller ikkje, det blir no som det blir