Noko av det eg er mest stolt over å ha vore med på i politikken er den fine framgangen Tromsø kommune har hatt med å få fleire heile og faste stillingar innafor helsesektoren. Her er Tromsø ein foregangskommune og blant dei beste kommunane i landet. Ufrivillig deltid er eit stort problem. Vi har ikkje løyst problemet, men vi har tatt store steg i rett retning.
I følgje sykepleien.no er Tromsø best i å lyse ut heile stillingar blant dei store kommunane i landet i 2017. 76% av alle utlyste stillingar var heiltidsstillingar. Trondheim var nest best med 70%
Desse tala gjenspeglar seg i sluttrapporten frå heiltidsprosjektet i Tromsø. Tala viser at i 2015 var det 53,2% heiltidsstillingar i Helse og omsorg i Tromsø. I 2018 hadde det auka til 62,2% og det går oppover.
Minst like viktig og kanskje endå meir imponerande er framgangen vi har hatt når det gjeld å få faste stillingar. Det er utruleg viktig for å gje folk ei føreseieleg inntekt og moglegheit til å planlegge kvardagen. Vi kan ikkje ha det slik at folk må gå med telefonen på og aldri kunne planlegge liva sine fordi dei jaktar på neste vakt.
I 2015 gjekk 46,4% av dei tilsette i helse og omsorg i Tromsø på variable kontraktar. Dei visste ikkje kor mykje dei skulle jobbe eller sikkert når neste vakt var. I 2018 hadde vi klart å redusere dette til 25%. Nesten ei halvering. Vi er enno ikkje i hamn. Målet er å komme nesten ned i 0. Men det er ein fantastisk framgang.
Gjennom at fleire jobbar fast og heiltid vil kvaliteten på arbeidet auke, og pasientar og brukarar vil få færre personar å forholde seg til.
Den fine framgangen kjem av ein fantastisk jobb av dei tilsette, leiinga og fagforeiningane. Vi har fått på plass særavtalar som gjer at vi lettare får turnusen til å gå opp i helgene. Vi har gjeve dei ansatte større moglegheit til å velge ein måte å jobbe på som passar med deira livssituasjon. I nokre delar av livet passar det kanskje å jobbe meir helg, ande gonger passar det med litt lengre vakter.
Desse særavtalane kan dei tilsette velge å skrive under på, eller dei kan la vere. Det er fleksibilitet som ikkje går på bekostning av arbeidstakarane og som samstundes gjer organiseringa av turnusen enklare.
Alle tala eg har brukt kjem frå sluttrapporten i heiltidskulturprosjektet. Den kan du lese her.