Fredag den 20. september vart Jon-Richard Sommernes slått ned på gata i Tromsø. Gjerningsmannen seier i følgje media at grunnen var «at han ville slå en same». Dette er heilt uhyrleg og ikkje slik vi skal ha det i Tromsø. Derfor deltok eg på den markeringa som Romssa Noereh arrangerte i går.
Tema for markeringa var Gákterámis – Stolt av kofta. Eg var glad for å kunne bruke den flotte kofta eg har arva etter han pappa på denne markeringa. Ingen skal vere redde for å bli slått ned i Tromsø, og i alle fall ikkje for å vere samisk. Du skal ikkje frykte for å vere den du er i Tromsø. Om det er samisk eller noko som helst anna. Hatkriminalitet skal vi ikkje ha.
Den aller største veksten i CO2 utslepp i Tromsø dei siste åra har vore kategorien «Annen mobil forbrenning» I Tromsø er dette i all hovudsak ulike dieseldrevne motorreiskap. Det har sannsynlegvis samanheng med den store byggeaktiviteten i Tromsø. Det er veldig positivt med høg aktivitet, men det krev og av oss at vi må gjere noko med utsleppa frå denne aktiviteten.Her er ein artikkel i Nordlys om saka.
SV meiner derfor at
kommune må stille krav til fossifrie byggeplassar i kommunen – i første omgang
i eigne prosjekt.
Oslo har gått i front her, og gjennomført fleire fossilfrie prosjekt. Desse er evaluert av multiconsult, og erfaringane er i hovudsak positive (rapport her:). Oslo har og saman med Energi Norge, Norsk Fjernvarme, Enova, Byggevareindustrien, Entreprenørforeningen Bygg og Anlegg (EBA), Entreprenørforeningen Bygg og Anlegg Oslo, Akershus og Østfold (EBAO), og Nelfo utarbeida ein rettleiar for slike prosjekt.
Hovudgrepet som blir
gjort i desse prosjekta er å erstatte fossil diesel med HVO100 og å
elektrifisere det som kan elektrifiserast. Framleis er det vanskeleg å dyrt med
elektriske anleggsmaskinar, men det er på veg.
Det er to
hovudutfordringar som må løysast:
·
Sikre tilgang på nok byggestraum i prosjekta, og
evt. tilkopling til fjernvarme for byggtørk
·
Sikre tilgang på tilstrekkeleg volum HVO100 og
sikre at maskinane kan bruke denne dieselen.
Dette er i hovudsak
eit planleggingsspørsmål og stille krav til byggherre og entreprenør.
Vi må og rekne
med at teknologien utviklar seg og at det blir stadig betre tilgang på
elektriske og hydrogendrivne maskinar. Men for at det skal skje må det skapast
ein marknad og etterspørsel etter slike maskinar. Det kan vi bidra til.
I SV så meiner vi at
kommunen bør legge opp til ei gradvis innfasing av desse krava for å sikre at
lokal entreprenørar får tid til å tilpasse seg.