CO2 – Side 2 – Pål Julius Skogholt

Opel insignia

I dag fekk eg opelmagasinet i postkassa. Det tar til å bli ei stund sida eg kvitta meg med opelen, men bladet kjem framleis. Av og til kan det vere artig å lese litt bil, og eg sett meg ned og leste bladet under barne-TV. Bladet var brukt til ei lansering av nye Opel insigna. Bilen var flott. Dreiemomentet er visstnok bra og motoren yter heile 220 hestekrefter. Det er ikkje ille for ein familiebil. Men ikkje ein einaste plass stod det noko om utsleppa av CO2.

Faktisk er det slik at eg berre fann ordet miljø berre på nest siste sida og då i eit sitat frå det britiske magasinet Auto Express.

Eg kunne kanskje sett med ned å rekna ut kva CO2-utslepp som vil bli følgja av forbruket, men det kan då ikkje vere meininga. Eg er direkte forundra over at Opel meiner eg bør få vite at bensinen blir spruta inn i motoren under eit trykk på 155 bar, men ikkje skal få vite kor mykje CO2 som kjem ut i andre enden. Er det viktigare å vite at dreiemomentet er på 350 Nm enn korleis maskinen vil påverke miljøet? No kunne eg kanskje stolt på motornamna, dei heiter slik som 2.0 Turbo ECOTEC, og eg reknar med eco har med økologi å gjere. Men kvar er tala?

Eg synst dette blir ekstra forunderleg fordi heile bladet gjev eit slags biologisk og miljøvennleg inntrykk. Det er eit kraftig fokus på kva Opel har lært av naturens evolusjon, bionikk og liknanda. Men korfor skal eg ikkje då få vite korleis bilen påverkar naturen?

Forøvrig liker eg bilen, og han er allereie kåra til årets bil for 2009. Det kan ein jo og lure på.

Finnfjord smelteverk – CO2-nøytralt?

For ei veke sidan var eg på besøk på Finnfjord smelteverk i Lenvik. Dene bedrifta står i dag for ein tredjedel av alle klimagassutsleppa i Troms målt i CO2-ekvivalentar. Smelteverket presenterte planar for korleis denne bedrifta kunne bli klimanøytral.

Finnfjord har lagt opp til en trepunktsplan for å nå dette målet. Først vil dei gjenvine store mengdar spillvarme og produsere straum av denne. Så vil dei bruke restvarmen til å produsere bioetanol av cellulose (altså trevirke) og til sist vil dei bygge eit kolkraftverk med CO2-reinsing og køyre avgassane frå smelteverket gjenom same reinseanlegget. På denne måten skal dei bli klimanøytrale.

Det er ingern tvil om at dette er eit spenande prosjekt, men eg kjener at tvilen sit laust. Hovudsakleg er dette med bakgrunn i kolkraftverket. Instinktet mitt seier meg at dette ikkje er noko bra. Eg får vel likevel håpe at eg kan la rasjonelle argument vinne over instinktet om det skulle vere rett. Eg ser ein del problem med prosjektet. Det første og største er kor og korleis ein skal lagre CO2-en. Dene må lagrast i struktur som er stabile i eit geologisk tidsperspektiv. Ingen veit om dette vil bli mogleg. På sett og vis står vi over for den same utfordringa som vi har i samband med lagring av atomavfall. Tidsperspektivet er så langt at ingen kan vite om det fungerer. Skilnaden er sjølvsagt at atomavfall er giftig der og då medan CO2 «berre» bryt ned klimaet over tid.

Men trass i alle betenklegheitane ligg eit eller to faka fast. 1. Den menneskelege sivilisasjonen treng stål og vil halde fram med å trenge stål. 2. For å produsere stål treng vi ferrosilisium og dermed den norske smelteverkindustrien.

Utfordringa er då å gjere den norkse industrien så miljøvenleg som råd og gje dei eit industrikraftregime som gjer det mogleg å planlegge drift over så lang horisont at investeringar og utvikligsprosjekt som det Finfjord smelteverk gjer framlegg om blir mogleg å realisere.

Eg vil gjerne ha kommentarar og innspel. Er dette noko som er råd å få til? Er det noko her eg ikkje har forstått?