Feministeliten og økonomi

Eg lurer av og til litt på sjølvbildet til folk. Denne gongen Sylvi Listhaug. Ho har starta blogg og skal ha barn, og det er jo hyggeleg, men så var det dette med sjølvforståinga. 

Ho skriv på bloggen sin: «Jeg er lei av at eliten skal fortelle folk flest hva som er riktig og galt.», men kjære Sylvi, det er jo du som er eliten! Eventuelt så tar eg heilt feil, men i mitt hovud er ein minister absolutt ein del av eliten. I den grad det begreper gjev meining. I bloggen sin langar ho ut mot den såkalla «feministeliten» som visstnok fortel folk korleis dei skal leve liva sine. No kan vi jo godt diskutere om det å vere feminist gjer deg til ein del av eliten i Noreg (eg kjenner nokre som vil bli litt forundra over eit slikt utsagn), men det er jo regjeringa og Sylvi Listhaug som fortel folk korleis dei skal leve liva sine. Eit eksempel er jo at dei gjennom å kutte ned pappapermen sender eit tydeleg signal om at mor skal leve sitt liv heime, medan fedre skal tene pengar.

Uansett, det eg eigentleg skulle skrive litt om var SV sitt alternative statsbudsjett. Eit dokument som gjer meg stolt av å vere SVar. Vi legg der opp til å auke barnetrygda, senke skattane for vanleg fok (dei som tener under 600 000 kroner) og satse på ei grønn og næringsvenleg omstilling av samfunnet, samtidig som vi trappar ned oljepengebruken. Det oppnår vi gjennom å auke skattane for dei som har mest i samfunnet. Det er ikkje berre tre ting på ein gong. Det er fem ting samstundes. Med SV får du ikkje berre eit kinderegg, du får ei klubbe og nytt teikneserieblad på kjøpet! Les gjerne heile budsjettforslaget her.statsbudsjett

 

Vil du få beskjed neste gong eg skriv på denne bloggen?

Skriv inn epostadressa di og trykk abonner