I kommunebudsjettet for Tromsø for neste år kjem SV, saman med Tromsø Arbeiderparti og Rødt Tromsø til å sette ned eigedomsskatten. Då vil vi vere tilbake på same nivå som i 2011, altså 3,4 promille for boligar. Det vil utgjere 778,- kroner for ein gjennomsnittsbustad – ein nedgang på 15%.
Dette heng saman med at vi har hatt ei ganske tøff økonomisk styring i kommunen, derfor er det rom for dette no. Så vil det sjølvsagt avhenge av den generelle skatteinngangen og kommuneøkonomien fastsett av regjeringa korleis dette blir framover.
SV si haldning er at det aller viktigaste er å sikre gode skoler, god helse og omsorg og godt vedlikehald av vegar og bygningar. Men, det er og viktig for SV at den totale økonomiske belastninga for innbyggarane i Tromsø ikkje blir for stor. I ein situasjon der vi skal innføre bompengar er og rommet for å ha ein høg eigedomsskatt mindre. Alt heng jo saman med alt.
I følgje NRK vil byrådet med Høgre, Frp og Venstre kutte i skatten og kutte i skolen her i Tromsø. Heilt uforståeleg spør du meg, og eg har laga ein kort videoblogg.
Foto: Lawrence OP
http://www.flickr.com/photos/paullew/3487810383/sizes/l/in/photostream/
Eg er ikkje særleg opptatt av kva fotballspelarar tener, men eg synst det er viktig informasjon at vi veit kven som sit på dei store verdiane i samfunnet, kven som har dei store formuane. Det eg likevel synst har vore det viktigaste med skattelistene er at det har gjort det mogleg å sjå samanhengar, til dømes geografiske. I 2010 kunne eg bruke skattelistene til å lage dette kartet:
Vis Inntekt, skatt og formue i Tromsø i et større kart
Eg skal ikkje påstod at det gav revolusjonerande ny kunnskap, men noko fortel det oss. I dag kan eg ikkje lage slike kart. Skattelistene gjev oss ikkje lenger denne kunnskapen.
I dag spurte eg skatteetaten:
@palskogholt som privatperson kan du kun benytte de søkekriteriene som er tilgjengelig i innlogget løsning.
Heller ikkje hos SSB har dei data for inntekt, skatt og formue på grunnkrets eller postnummernivå.
Eg reknar med at media har tilgang på å kunne lage analysar. Kva fortel skattetala oss om kjønn, geografi og liknande?
Men i alt for liten grad gjer media slikt. Når dei i staden inviterer oss til å sjå kjendislista, så skjønner eg at folk tenkjer at denne snokinga ikkje har noko for seg.
Eg meiner at den innstramminga som den raud-grønne regjeringa gjorde med skattelistene i 2011 var feil. Skatt er ikkje ei privatsak, men det viktigaste er at skatt, inntekt og formue kan fortelle oss noko om samfunnet. Det å bruke tala til slikt har ikkje vi vanlege folk lenger høve til.
Når det er sagt: Vi i mediene må finne oss i debatt om hvordan vi benytter informasjonen, og i hvilket omfang. Oppstillingene er såkalt godt stoff. Det vet vi. Og vi skal være ærlige nok til å vedgå at underholdningspreget noen ganger kan ha blitt i overkant påtrengende. Men slike utslag gir ikke politikerne rett til å være smaksdommere. Det er vi i mediene som må forvalte redigeringsansvaret.
Det både han og den raud-grønne regjeringa har misforstått er at mediefolk ikkje lenger er åleine om å vere interessert å å publisere data frå skattelistene – det såkalla redigeringsansvaret. Derfor må vi tilbake til ordninga slik ho var i 2010. Det er i alle fall feil å fjerne innsynet heilt slik vistnok den nye regjeringa vil. Ikkje minst fordi alt tyder på fleire skattesnytarar om vi gjer det:
Omregnet i kroner øker rapporteringen med ca. 10 000 kroner i året i gjennomsnitt ved at skattelistene legges ut på nettet. Det er verdt å merke seg at våre analyser måler effekten av overgangen fra en lettere form for eksponering: bøkene på det lokale skattekontoret, til en kraftigere eksponering, i form av internett. Vi har gjort noen enkle omregninger på hva dette betyr for de samlede skatteinntektene, det såkalte skatteprovenyet. Anslagsvis kan ca. en halv milliard kroner årlig knyttes til overgangen til søkbare lister på internett.
Finansnæringa treng sterkare reguleringar og eit skatteregime som gjer at dei bidrar til fellesskapet. Foto: Adrian Scottow/flickr
Det er ikkje lett å huske så langt tilbake, men i 2007/2008 hadde vi ei såkalla finanskrise. Ei uregulert finansnæring hadde lånt ut pengar vilt og uhemma og spekulert like vilt og uhemma. Til slutta ramla pyramiden saman. Resultatet ser vi gjennom ei arbeidsløyse på nesten 30 prosent i mange land. For å berge bankane tok dei pengane frå vanlege folk. Dette er ein av grunnane til at eg jublar for forslaget frå SV om ein skatt på omsetninga i finansnæringa. Ein slik skatt vil vere med på å gjere reint spekulative investeringar mindre lønsame.
Når det samstundes vil gje ni milliardar som vi kan bruke på å bygge velferdsstaten, betre barnhagar, skolar, sjukehus og eldreomsorg så er det ingen tvil om om at dette er eit columbi egg. Men det tar ikkje slutt der, denne skatten vil og vere med på å minske skilnadane i Noreg. Ein sterk velferdsstat er den viktigaste reiskapen for å gje alle like moglegheter i Noreg. Samstundes må det vere lov å håpe at det vil gå ut over nokre av dei mest oppblåste lønningane innafor finanssektoren.
