Ei av dei mange store gledene med å vere heime i forledrepermisjon er at sjølve poenget er at du skal ha det hyggeleg saman med barnet ditt. At de skal bli godt kjente og ha det fint. Ein av dei tingane eg kosar meg med, og som eg trur ho og liker er ski, pulk og sol. På fredagen braut vi med det vanlege mønstret – ikkje noko meir lysløype, no skal vi på fjelltur.
Vi la i veg opp på kjølen og kom fram. Sjølv om eg skal innrømme at det ikkje kjentes sånn i alle bakkane. Det var kaldt på toppen, men med vindpose gjekk det fint å få seg litt mat både for liten og stor før ferda gjekk nedover. Perfekt føre, kanskje einaste gongen eg skal køyre telemark med pulk bak. Ikkje ofte snøen og ferdigheitane mine tillet det.
Her kunne eg nytta sjansen til å sagt noko om fordelinga av permisjon mellom foreldra, og kor viktig eg synst det er at også far er heime lenge nok til å bli godt kjent med ungen, men det får vere til ein anna gong. No er det god påske for heile familien. Blir ikkje noko meir på denne bloggen før påska nærmar seg slutten.
