Stort trykk bak jernbaneutbygging

Odd Richard Olsen hadde onsdag 13. februar ein god kommentar om satsinga på jernbane i Nord-Noreg. Eg er svært glad for at Harstad Tidende nyttar dyrebar spalteplass på å sette trykk bak eit krav om alternative transportformar i nord. Det er ingen tvil om at vi i framtida ikkje kan basere oss på vegtransport på same måte som i dag.

Eg vil likevel knytte eit par kommentarar til det Olsen skriv, i og med at eg blir direkte utfordra. Eg sit no som fylkesråd og er er svært glad for at fylkeskommunen gjennom RDA-midla har tatt ansvar for å forsere arbeidet med ei planlegging av ein bane mellom Narvik og Tromsø med eventuelle sidebanar når staten dessverre ikkje har gjort det den burde.

Olsen kan vere trygg på at Troms SV bruker alle kanalar for å påverke våre representantar i denne saka. Men tilbake til det som skjer i Troms. Fylkeskommunen er no inne i eit samarbeid med Bardu kommune om ei konsevensutgreiing av ei baneløysing. Det er sett av åtte millionar til denne utgreiinga. Dette vil kunne bli eit beslutningsgrunnlag for regjeringa når dei skal ta stilling til den vidare utviklinga. Fylkesrådet vil og utfordre regjeringa til å gå saman med oss om denne utgreiinga. I tillegg har fylkestinget sagt at fylkeskommunen skal vere planstyresmakt for ei jernbaneutbygging.

Dette betyr at Troms fylkeskommune tar ansvaret for å halde oppe trykket på bygging av jernbane. Som fylkesråd for SV er eg svært godt nøgd med dette.

Global eller nasjonal?

Den siste tida har vi sett ein liten debatt mellom det såkalla globalvenstre kontra nasjonalvenstre. Globalvenstre (Erling Fossen og kumpanar) blir kalla lyseblå av mellom andre Audun Lysbakken som representant for det nansjonalvenstre. Denne debatten er interessant nok som ein akademisk øvelse, men utan relevans for røyndomen i Norge, i alle fall slik eg forstår han. (Du kan lese meir om debatten om debatten mellom globalvenstre og nasjonalvenstre på bloggen til Audun Lysebakken: http://www.rettvenstre.no/)

Det som er ein mykje meir relevant debatt er ein debatt mellom oslovenstre og lokalvenstre. Slik eg opplever verda er den viktigaste debatten på venstresida i dag om makta skal ligge i Oslo eller utover det ganske land der folk kjenner korleis deira kvardag er.

Eg opplever Erling Fossen og Audun Lysbakken til å stå i same tradisjon. Ein tradisjon der ein trur at dei viktigaste debattane står rundt kafeborda i hovudstaden, der ein trur at det kan lagas tein sams mal for korleis landet skal sjå og — verst av alt — at ein trur at landet kan styrast gjennom lov på ein slik måte at det blir juristane si lovforståing som avgjer fordelinga av knappe ressursar og ikkje dei folkevalde poilitikarane.

Det er kanskje sjølvsagt etter dette at eg oppfattar meg sjølv i ein annan tradisjon. Ein tradisjon der vi trur at det er lokalt at løysninga finst. Denne motsetnaden rir SV som ei mare. Eit godt døme på dette er debatten om nye regionar. På den eine sida står dei av oss som trur at det viktige er at vi arbeider for eit samfunn med mindre ulikskap, utan utbytting der kvart einskild menneske får bruykt heile seg. Vi trur ikkje at det er viktig at løysninga på korleis vi skal komme dit treng vere heilt lik over heile landet. Tvert i mot ? like løysningar fører så alt for ofte til ulikt resultat. Og det må då vere resultatet som er det viktige ikkje at vi gjer det likt i heile landet?

Eit typisk døme på korleis venstresida (om ho er nasjonal eller global) trur at alt kan styrast frå Oslo og vere felles er landsstyret i SV sitt vedtak om at det og i framtida skal sitte eit gjeng med kulturbyråkratar i Oslo å avgjere kva kultur det er viktig å sende ut til oss stakkars folk utanfor Byen med lågare kulturell bevistheit. Eg siktar då til at SV framleis vil ha RIKSteatret og dei andre såkalla R-ane som skal underhalde og opplyse oss framfor å bruke desse pengane på å utvikle kreativitet og profesjonell kunst rundt i heile landet.

For tida er dette den viktige debatten. Skal avgjerdane takast lokalt eller i Oslo?

Vondt i magen

Sjelden har eg vore så spent, bekymra og nervøs som no. Det er tre dagar igjen til valet. Eit val som vil avgjere om dette landet skal styrast av høgresida eller venstresida. Om kursen blir i retning meir rettferd eller meir privat rikdom.

Eg kjenner at eg gler meg til valvaka, at eg gruver meg og at det skal bli godt når det er over.

Vil du gjere meg litt mindre nervøs røyster du SV ved valet 🙂

Privatisering av fiskeressursene

Så har NRK og Fiskerihøgskolene bekrefta det vi i SV har visst lenge. Fiskeressursene i likehet med andre naturressurser i dette landet blir privatisert i stort tempo av denne regjeringa. (Sjå NRK-Troms http://www.nrk.no/nyheter/distrikt/…ms/5028506.html)

SV er det einaste partiet som konsekvent har kjempa mot denne utviklinga. Sjå http://www.sv.no/politikken/fisk/ Vi har gang på gang foreslått å sette ein stopp for denne privatiseringa og overføringa av verdier gratis til noen få. Dessverre har vi ikkje fått heilhjarta støtte frå SP og AP. Og frå Kystpartiet kjem det berre uforpliktande tåkeprat. Men dette er noko vi må løyse i ei komande regjering.

Berre eit sterkt SV tryggar kontrollen av viktige nasjonale naturressursar på fellesskapet sine hender.

SV sitt landsmøte, og AP sitt

Eg var på landsmøtet i SV. Det er tøft. Ein ting er at eg tapte sentralstyrevalet, noko anna er det at fire dagar med intens politikskaping tar på. Det tar litt tid åkomme seg etter eit slikt møte, fordøye inntrykk og forstå kva som skjedde. Det er ei oppleving eg unner alle! Det var eit godt landsmøte for partiet, men og for Nord-Noreg – landsdelen i mitt hjarte. Aldri har SV hatt ein betre næringspolitikk og distriktspolitikk.

Sjø¸lvsagt gjorde landsmøtet vedtak eg er usamd i. Og eg er ikkje slik at eg tap og vinn med same sinn – men alt i alt er eg nøgd.

No blir et spennande kva utfallet blir på AP sitt landsmøte, men eg er trygg på at det blir regjeringssamarbeid om vi vinn valet.

Men
Det viktigaste er at sola skin og våren nærmar seg også her i nord. Det er godt åkjenne sola på kroppen, sjølv om vi ikkje er nakne enno. Det kjem, det kjem!

Exit mobile version