Kategori: USA

Lagt ut

Åtaket på Iran undergrev folkeretten

B2 bomber i lufta

Det er svært sannsynleg at Israel og USAs åtak på Iran fører til at fleire land vil ønske seg atomvåpen. I løpet av ikkje så veldig mange år har USA saman med andre vestlege land gått til åtak på fleire land. Det landet som ikkje er utsett for angrep er Nord-Korea. Det kan verke som det einaste som gjer at du er trygg frå angrep frå USA og villige medhjelparar er at du har atomvåpen.

Dersom målet med åtaka på Iran er å hindre spreiing av atomvåpen så er det kontraproduktivt. Uavhengig av kva som skjer i neste etappe framstår det som sannsynleg at Iran vil forsterke arbeidet sitt med atomvåpen. Det framstår som einaste måten dei kan vere trygge på. Amerikansk etteretning har anslått at Iran var fleire år frå å kunne skaffe seg atomvåpen. Moglegheita for diplomati var ikkje stengt. Det blir derfor vanskeleg å sjå nokon annan grunn for desse åtaka enn at Benjamin Netanyahu treng ein evig krig for å halde seg ved makta. Det var palestinarane på Gaza som fekk gjennomgå først. No er det visst Iran sin tur. Kven er neste?

Det å angripe eit suverent land

Eit av argumenta for meg og mange andre for å støtte Ukraina i kampen mot Russland er at det er grunnleggande viktig for Noreg og andre små land å halde oppe ein internasjonal rettsorden. I folkeretten der ein av dei aller viktigaste reglane er at det er forbudt å gå til åtak på eit anna land. Gjennom måten dei agerer på er det ingen tvil om at USA saman med Israel er blant dei landa som i størst grad har vore med på å undegrave denne regelen. Åtaka på Iran og fleire andre land tidlegare gjev ei melding til verda at berre du er mektig nok så gjeld ikkje reglane for deg.

Eg er veldig glad for at den norske regjeringa tok avstand frå det israelske angrepet på Iran. No håper eg på like klår tale overfor USA.

Ingen støtte til Iran

Eg støttar ikkje Iran. Prestestyret er kvinneundertrykkande, det er udemokratisk og landet har sponsa terror i naboland. Men vi kan ikkje bombe alle land vi ikkje liker. Det er mange land i verda som er kvinneundertrykkande, som er udemokratisk og som fengslar opposisjonen. Noreg bør gjere alt det vi kan for å bidra til endringar i Iran. Men bomber og krig er ikkje måten å få til denne endringa på.

Støtte til Palestinarane

I skuggen av det som foregår i Iran er nauda på Gaza framleis like stor. Barn døyr dagleg på grunn av israelske åtak og utestenging av naudhjelp. Midt oppi det som skjer i Iran må vi ikkje glømme Palestina. Situasjonen der er minst like alvorleg som før.

Lisens for bildet: Northrop Grumman B-2 Spirit, Stealth Bomber, AV-1 – 82-1066 «Spirit of America» at KBAD Barksdale Defenders of Liberty Airshow.” by Christopher Ebdon, CC BY-NC-SA 2.0
Lagt ut

Vi kan ikkje stole på USA lenger

Det er mange gode grunnar til å vere bekymra for tida. Vi har Putin på den eine sida, og Trump på den andre, og folkeretten som er ein basis for norsk tryggleik blir undergravd.

Det er rart med det, dei fleste meiner sånn omtrent det dei seier, og det gjeld nok for Trump og. Derfor må vi ta på alvor det Trump seier. Til og med når han ikkje vil garantere at han ikkje vil bruke våpenmakt for å ta Grønland.

Med Trump sine vanvitige utsegn på den eine sida og oligarkane eller «the techbros» si overtaking av den amerikanske staten så er i alle fall ein ting sikkert. Vi kan ikkje basere oss på USA i åra framover. Vi kan heller ikkje basere oss på at dette er noko som går over ved neste presidentval i USA. Vi har ingen garanti for at ikkje ein trumpklone vinn valet i USA om fire år.

River ned den amerikanske staten

Trump har gjeve Elon Musk myndigheit til å rive ned den amerikanske staten. Angrepet på USAid har fått størst merksemd i Noreg, men det same skjer mange stadar. Musk har mellom anna fått tilgang til store delar av betalingssystemet i det amerikanske finansdepartementet, og viktige institusjonar er under åtak. Spesielt er Trump og Musks angrep på kontrollinstitusjonane i staten og oppheving av forbodet for amerikanske selskap til å bedrive korrupsjon i andre land, ei utfordring for oss alle.

USA er ikkje til å stole på lenger. Trump sitt ønske om å overta Gaza, Panama, Canada og Grønland er ikkje berre vanvitig i seg sjølv, men får konsekvensar på mange område.

Måten Trump og USA snakkar om å overta andre landområde på undergrev internasjonal rett og gjev andre land «lov» til og å fremme territorielle krav. Trump underbygger med andre ord Putin sitt krav om å få Ukraina, eller Kina sitt krav om å få Taiwan. Gudane må vite kva anna som sprett fram når denne ormekrukka først er opna.

For eit lite land som Noreg er dette skummelt. I ei omskifteleg verd har respekten for folkeretten vore noko av det som har gjeve Noreg og andre små land tryggleik. Den tryggleiken er i ferd med å forsvinne. Folkeretten har aldri vore absolutt, og mektige land har alltid hatt større spelerom enn små land, men likevel har folkeretten vore med på å gje oss tryggleik. Den tryggleiken er ikkje borte, men er blitt svekka. USA og Trump sine utsegner har gjort Noreg meir utrygt.

Så korleis skal vi i Noreg ta vare på vår eiga tryggleik framover?

Det første er at vi må basere den militære tryggleiken vår først og fremst på det nordiske samarbeidet. Det at vi no bygg nordiske strukturar innafor ramma av Nato er viktig. Men vi må sikre oss at desse strukturane kan operere uavhengig av USA. For tryggleiksgarantien frå USA vil vere heilt avhengig av dagshumøret til Trump. Eit sterkt norsk forsvar i ein nordisk samanheng betyr og at vi må sikre lågspenninga i nordområda. Då er det feil å tillate amerikanske baser på norsk jord slik regjeringa har gjort. Ekstra ille er det når personalet på desse basane er unntatt norsk lov når det er tenestlege behov. Det undergrev norsk suverenitet og det undergrev lågspenninga i nordområda. Ei vidare militarisering av nordområda, for eksempel Svalbard vil gjere oss mindre trygge i ein potensiell stormaktskonflikt og gje den imperialistiske høgresida i Russland vatn på mølla.

Så er det å hevde norsk suverenitet i Norskehavet og Barentshavet ei prioritert oppgåve. Då blir det for dumt å sende ein av dei norske fregattane til Stillehavet i nesten eit år til den nette kostnaden av 300 millionar. Det er pengar som kunne vore betre brukt på å trygge Noreg, og vi treng den fregatten for å vere sikre på at vi kan trygge norsk suverenitet i norske havområde.

Men kanskje er det aller viktigaste å faktisk stå opp for folkeretten når den er truga. Då blir det underleg at Noreg er såpass taus overfor USA og Trump sine mange utspel. Tida er inne for å jobbe for å styrke folkeretten. Ein måte å gjere dette på er at Noreg faktisk sluttar seg til det internasjonale forbodet mot å bruke atomvåpen. Det løyser ikkje umiddelbart problemet med atomvåpen, men over tid vil slike forbod bidra til å styrke folkeretten og arbeidet for fred og tryggleik for alle. Ein annan viktig del av dette er å verne dei internasjonale domstolane. Trump sitt åtak på den Internasjonale straffedomstolen (ICC) er eit typisk eksempel på dette. For Noreg er det avgjerande at vi stiller oss bak domstolen og er tydeleg på at arrestordrane frå domstolen vil bli følgt.

Noreg må manne seg opp til å stå vakt om folkeretten. Trumpkviskring kan ikkje vere svaret i den internasjonale situasjonen vi er no.

Lagt ut

NATO og SV

Det er ikkje unaturleg at vi i SV tar ein ny runde om gamle standpunkt når verda rundt oss endrar seg.

På måndag ringte Nordlys meg. Dei lurte på kva eg meinte om NATO. Eg svarte ærleg at eg var blitt i tvil om NATO-standpunktet mitt, og at eg trur at SV bør ta ein grundig diskusjon om NATO. Det kan sjølvsagt hende at det berre er eg som er i tvil, men eg trur ikkje det.

Dette tenkjer eg er dei viktigaste argumenta for og mot akkurat no:

For:

  • SVs alternativ til NATO – eit nordisk forsvarsamarbeid – framstår som ganske urealistisk. Med den tryggingssituasjonen som er no oppstår det ikkje som ein ønska situasjon å bli ståande åleine i tilfelle ein militær konflikt.
  • Det skjer store endringar i forsvarspolitiken i fleire land. Mellom anna Tyskland. Det kan vere med på å gje NATO ei tydelegare europeisk forankring og gjere alliansen mindre avhengig av USA.
  • Putins Russland er blitt uføreseieleg og det skaper ein meit utrygg situasjon for Noreg

Mot:

  • Det aller viktigaste er det openbart store moralske problemet med at NATO er ein allianse med atomvåpen og ikkje har sagt frå seg retten til å bruke atomvåpen først. Frå ei beslutning blir tatt til millionar av menneske kan vere døde snakkar vi om under ein time. Kan vi verkeleg vere ein del av det?
  • NATO har vore og er ein reiskap for USA for å halde oppe eit militært hegemoni i verda. Som ein del av NATO er det norske forsvaret blitt meir som eit ekspedisjonsforsvar til bruk i andre delar av verda enn til forsvar av Noreg.
  • USA er i ein politisk situasjon der det kan bli store endringar. Vi kan fort sjå at Trump eller ein trumliknande figur kan vinne det neste presidentvalet i USA. Er det då fornuftig at vi er avhengig av USA?

Kva kan så vere løysninga for meg og for SV. Eg håper at SV vil ende på eit standpunkt om at vi framleis bør bygge ned avhengigheita av NATO og store militæralliansar, men at utmelding av NATO vil vere uaktuelt før vi har eit alternativ som kan sikre Noreg i ei omskifteleg verd. Det alternativet kan vere nordisk forsvarssamarbeid eller europeisk tryggingsgarantiar, men det vil etter alle solemerke ikkje vere noko som oppstår dei neste fem, 10 eller 20 åra. Vi må vere tydelege på at før det er på plass vil ikkje SV støtte utmelding av NATO.

Det er eit standpunkt som eg trur vil stå seg og som gjenspeglar både makttilhøva i verda og at Noreg treng ei alliansetilknytting som gjer at vi ikkje blir ståande åleine i ein eventuell krig. Eg meiner at dette og er i tråd med den politikken SV faktisk har praktisert dei siste 20 åra eller meir sjølv om det ikkje er dette som faktisk står i programmet.

Lagt ut

Trist atomvedtak i kommunestyret

Forsvaret har laga ein risikoanalyse av å ta mot reaktordrivne farty til Tromsø. Vi har fått tilgang til den sladda versjonen. Last den ned her om du vil lese. Det er ein god del som manglar, men det som står er interessant nok.

For det første erkjenner forsvaret at dei ikkje veit så mykje om reaktordrivne ubåtar:

Vidare skriv forsvaret at det ikkje er gjort berekningar for Grøtsund, vi baserer oss på berekningane for Haakonsvern i Bergen:

Basert på berekningane frå Haakonsvern får vi dette kartet for kva som vil skje ved ei alvorleg ulykke. Alvorleg er ikkje definert i rapporten:

Som vi ser ender store delar av Tromsøya opp i kategorien «Shelter» som eg reknar med betyr at ein må halde seg innomhus. Men kva dei ulike kategoriane betyr er heller ikkje definert i rapporten.

cGy er centigray som er eit mål på kor mykje stråling eit objekt har absorbert.

Sjansen for at det skal skje eit uhell med ein slik båt er veldig liten. Eg vil tru at terror er det som gjev størst fare for at noko skal skje. I rapporten er det meste som handlar om truslar sladda, men dette står igjen:

Med bakgrunn i at terror kanskje er den største trusselen i fredstid så forundrar det meg at ein ønsker denne typen fartøy til ei sivil hamn. Trygging og sikring av slike fartøy vil måtte bli ei stor oppgåve for det norske forvaret. Eg kan ikkje forstå anna enn at ei slik sikring ville blitt betre og enklare ved ei militær hamn som var til rettelagt for det.

Uansett konklusjonen i rapporten er grei og ikkje uventa:

Men på bakgrunn av dette, og med tilleggsrisikoen vi tar på oss i eit større strategisk spel så meiner eg det er uansvarleg å ta mot denne typen fartøy ved ei sivil hamn nært Tromsø by.

Atomvåpen

Dette er og basert på at ubåtane ikkje har atomvåpen om bord. Noreg sin regel (Bratteli-doktrinen) er at vi forventar at dei skal vere utan atomvåpen, men at vi ikkje spør. Den ubåttypen som det er mest sannsynleg kjem inn til Tromsø er båtar av Los Angeles klassen. Denne klassen ubåtar vil vanlegvis ikkje ha atomvåpen om bord. Men dei kan ha det. Dei har Tomahawk missil som kan bære stridshovud med atomvåpen. Los Angeles klassen er sakte i ferd med å bli erstatta av Virginia-klassen. Dette er og ein ubåt som hovudsakleg er tenkt til å jakte på andre ubåtar og skip, men det er betydeleg meir sannsynleg at dei har atomvåpen om bord.

Skulle det mot formodning dukke opp ein Ohio-klassebåt ved kai i Tromsø kan vi vere heilt sikre på at det er atomvåpen om bord og sannsynlegvis at båten har store problem. Dei ville nok ikkje kome til hamn her om ikkje det var tilfelle.

Vedtaket i kommunestyret

I mars 2019 gjorde kommunestyret eit svært godt vedtak. Då sa vi frå om at vi ikkje ønska reaktordrivne fartøy til hamn på Grøtsund. Dessverre gjekk kommunestyret delvis tilbake på dette i går. AP, Sp, V, Krf, H, Frp og NTB gjekk saman om dette forslaget:

  • Kommunestyret vil understreke at Tromsø kommunes primære anliggende er å trygge og sikre egne innbyggere. Tromsø kommune skal bidra til at befolkningen får nødvendig informasjon og kunnskap om aktiviteten ved Grøtsund havne- og industriområde.
  • Tromsø kommune er opptatt av å bidra positivt inn i forpliktelsene Norge har som medlem av forsvarsalliansen NATO og skal legge til rette for alliert tilstedeværelse i kommunen og i nordområdene.
  • Tromsø kommune skal sette i gang arbeidet med å få̊ på plass nødvendig beredskapsplanverk slik at allierte fartøyer kan anløpe Grøtsund havne- og industriområde. Arbeidet forutsetter at Forsvaret ferdigstiller ROS-analysen som skal ligge til grunn for beredskapsplanverket. Arbeidet med beredskapsplanverket skal gis høy prioritet.»

Det er jo særleg punkt to som er problematisk i denne saka. Men det er viktig å få med seg at kommunestyret ikkje sette til sides vedtaket frå mars 2019. Det er rett og slett litt usikkert kva som er kommunens si haldning akkurat no.

Frå SV si side var vi med på eit siste tilleggsforslag for å prøve å sikre at dei som bur langs vegen ut til Grøtsund ikkje skal bli skadelidande på grunn av auka trafikk. Det forslaget var slik:

Kommunestyret vil påpeke at reguleringsplanene for Grøtsund angir rekkefølgekrav som må være ivaretatt før området kan tas i bruk. I forbindelse med avtale om mottak av allierte fartøy må det avklares hvilke rekkefølgekrav som eventuelt utløses av aktiviteten, samt sikres at disse ivaretas.

Men til sjuande og sist er det departementet som avgjer om det skal tillatast anløp i hamna på Tønsnes. Anten gjennom loven eller enkeltvedtak. I så fall får vi berre gjere vårt beste for å sikre innbyggarane i Tromsø.

Lagt ut

Marerittet var likevel ikkje borte

Eg var ein av dei som hadde mareritt om atomkrig på 80-talet. Då muren fall tenkte eg at no var det over. Vi treng ikkje lenger ligge vakne om natta i redsel for ein atomkrig. Det varte ikkje så alt for lenge. No, 30 år seinare, er faren for atomkrig større enn på lenge.

Soppskyen etter Nagasakibomba. Det bør ikkje bli fleire slike bilde. Foto: Office for Emergency Management. Office of War Information. Overseas Operations Branch. New York Office. News and Features Bureau. (12/17/1942 – 09/15/1945)

Russland og USA har sagt opp avtalen som fjerna mellomdistanserakettar med atomvåpen. No kan det igjen bli slik at det berre vil vere nokre få minutt før store og små byar i Europa kan bli treft av atombomber. Med kort varslingstid vil ingen kunne unnsleppe. Igjen kan det vere på tide å bekymre seg. Med ein Trump i det kvite hus som vi ikkje kan vere sikre på kva vil gjere, og med ein Putin i Kreml som er besatt av Russlands storheit er faren større enn på lenge.

Dommedagsuret viser no to minutt på midnatt. I 1991 var det 17 minutt til midnatt. Vi er skremmande nært.

Det er i denne situasjonen at eg saman med Marta Hofsøy frå Ap foreslår i kommunestyret skal slutte seg til ICANs Cities Appeal. ICAN er den internasjonale kampanjen for å avskaffe atomvåpen. Dei har vunne nobelprisen for arbeidet sitt. Dei ber byar over heile verda slutte seg til denne appellen:

Byen vår er djupt bekymra for den alvorlege trusselen som atomvåpen utgjer mot lokalsamfunn verda over. Vi meiner at innbyggarane våre har rett til å leve i ei verd fri for atomvåpen. Ein kvar bruk av atomvåpen, enten bevisst eller på grunn av feil eller uhell, vil ha katastrofale, omfattande og langvarige konsekvensar for menneske, samfunn og miljø. Derfor stør vi FN-traktaten som forbyr atomvåpen, og oppfordrar den norske regjeringa til å bli del av avtalen.

Tromsø blir ikkje åleine om å slutte seg til denne appellen. Byar som Los Angelsen, Toronto, Sydney og Manchester har saman med mange andre slutta seg til. Vi vil at Tromsøs stemme skal slutte seg til korset som krever ei atomvåpenfri verd no.

Lagt ut

Amerikanske styrkar i Troms bidrar ikkje til avspenning i nord

Nordlys melder at det blir diskutert at det skal vere fast utstasjonering av amerikanske styrkar i Troms. Det kan kanskje høyrast tilforlateleg ut å stasjonere amerikanske og allierte styrkar fast i Troms. Det er då ingenting galt med allierte styrkar i Noreg?

US Marines trener landsetting under Cold Response 2012.
US Marines trener landsetting under Cold Response 2012. (U.S. Marine Corps photo by Lance Cpl. Marcin Platek)

For å svare på dette spørsmålet er det lurt å starte med formålet med forsvaret. Det er å skape ein så høg terskel for ein angripar slik at vi aldri kjem i krig. Og, om så galt skulle skje er formålet å forsvare landet. Noreg har vel berre ein potensiell militær utfordrar. Det er Russland. Det viktigaste for forsvaret og Noreg er då å stille seg sånn at vi ikkje kjem i krig med Russland.

Det er mogleg å forstå at Russland er mistenksam på intensjonane til NATO. Dei ser at den gamle fienden NATO nærmar seg dei russiske grensene, dei føler seg omringa, og det er mogleg å trur at dei føler seg trua og pressa inn i eit hjørne. Eg har aldri gått på bjørnejakt, men eg tenkjer at å presse ein bjørn inn i eit hjørne er lite lurt, i alle fall om du er den som er i nærleiken.

Derfor valde Noreg gjennom heile den kalde krigen å seie nei til permanent basering av allierte styrkar i Noreg. Vi ville ikkje presse bjørnen inn i eit hjørne. Fordi det var oss labbane ville treffe om han langa ut. Det er enno betre grunnar til å halde fast ved denne politikken no. Derfor er det negativt for norsk tryggleik at det vart fast stasjonert amerikanske styrkar på Værnes, derfor kjem det til å vere enda meir negativt om det blir fast utstasjonering av amerikanske styrkar i Troms.

Samstundes med at denne saka blir diskutert, så aukar spenninga i nordområda. The Independent Barents Observer viser til russiske dokument som held fram Svalbard som eit av områda der det kan bli militær konfrontasjon mellom Russland og NATO.

Det er viktigare enn nokonsinne å halde på lågspenninga i nord. Då treng vi eit truverdig norsk forsvar, laga for å forsvare Noreg, ikkje for å delta i militære ekspedisjonar i Nato-regi, og vi må halde fast ved dei reglane vi hadde under den kalde krigen. Ingen utanlandske styrkar i Noreg i fredstid, og grenser for kor nært Russland alierte styrkar kan øve.

Få ein epost neste gong eg skriv på denne bloggen?

Skriv inn epostadressa di og trykk abonner