Kategori: Ikkje politikk

Lagt ut

Sju ting å tenke på før du bruker Hangout on Air

Hangout on Air (HoA) er eit ganske nytt tilbod frå Google, som eg ikkje har sett brukt så mykje i Noreg. Eg synst det er eit kjemespennande nytt medium som har eit enormt potensiale i politikk, marknadsføring og undervisning.

Kva er Hangout on Air

Hangout on Air er i botn ein videosamtale med opptil ti deltakarar. I utgangspunktet liknar det litt på skype sine videosamtalar. Det som gjer HoA spesielt er at samtalen kan vere offentleg. Det betyr at du kan ha ein samtale som alle andre i verda kan sjå på. Ditt eiga talkshow! Samtalen blir sendt live på Google+ og på youtube. Det betyr at du og kan embedde/bygge inn videoen på bloggen din eller ei anna nettside.

Eg har gjort nokre forsøk med å bruke dette i politisk samanheng. Eg har invitert stortingsrepresentant Torgeir Knag Fylkesnes (og andre) til å diskutere politikk og andre til å kommentere og spørje undervegs.

Eg synst sjølv dette har fungert godt, og har fått fine tilbakemeldingar. Men, eg trur vi framleis har eit stort utviklingspotensiale. Under har eg bygd inn nokre av samtalane eg har hatt. Ta gjerne ein titt.

Ut frå dei erfaringane eg har gjort så langt har eg nokre tips å dele

Sju tips

  1. Test alt på førehand, spesielt er det viktig å teste at gjestane dine er pålogga og kan bli med. Det er seriøst stressande å drive naudhjelp på telefon rett før sendinga skal starte for å få folk med.
  2. Bruk tid på førehand å fortelje om hangouten slik at du faktisk får folk til å sjå på. Det er litt trist å vere åleine
  3. Som vert er det viktig å gjere seg godt kjent med mekanikken. Du skal helst vere i stand til å delta i ein intelligent samtale, samstundes som du følgjer med på spørsmål og kommentarar frå fleire kjelder. Det klarer du ikkje utan å ha gjere deg godt kjent med korleis ting foregår på førehand.
  4. Sjekk at bakgrunnen der du sit ikkje skaper feil assosiasjonar eller at det ser ut som merkelege ting stikk ut av hovudet ditt.
  5. Tenk nøye gjennom kva du faktisk skal snakke med folk om, og sørg for at dei du skal snakke med og kjenner temaet. Det er grensar for kor spennande ting som berre er improvisert er.
  6. Sjå i kameraet, og ikkje på skjermen framfor deg. Dette er noko eg stadig syndar mot, og det er ikkje bra.
  7. Vere budd på at ikkje alt går etter planen. Sendinga er jo live trass alt.

 

Eg blir glad om du bidrar med eigne tips i kommentarfeltet, og svarer gjerne på spørsmål om du har det.

 

Lagt ut

Islamifisering og kristendomifisering

I dag er eg blitt  utsett for både islamifisering og kristendomifisering. I dag hadde vi julelønsj på jobben, og trur du ikkje eg fekk juletapas! Eit tydeleg teikn på at islam overtar samfunnet – heilt sikkert.

Neste gong eg vart utsett for religionen si krypande overtaking av samfunnet var då eg kom i barnehagen. Der er eg van med heidenske symbol som nissar og juletre. Men i dag – dei første orda dotter mi sa til meg då eg kom var:

— Ære være gud i det høyeste!

Jaja, glatt er det no uansett.

Lagt ut

Kyrkjevigsling og eit Nord-Noreg som blir splitta

Eg hadde ikkje venta å få tårer i augo av å lese Biskop Eivin Berggrav sine skildringar av visitasar, reiser og kyrkjevigslingar i Hålogaland på 30-talet. Men historia om bygginga og vigslinga av kapellet på Makkaur er sterk det er også skildringane av møta med borna i kyrkjelydane.

Også ber jeg dig, Perolines nu hvithårede sønn, at du går op til alteret med livets ord og legger Bibelen på den grunn som din mors strev og bønn har ryddet for Guds hus her i Makkaur.
…
Han skalv på hånden da han rev av fyrstikken og løftet den lille flammen op til alterlyset som fødtes til liv og vokste stille.
…
En slik dag er underlig for embedsmenn. Der satt vi, vi tre som har hatt så godt og glad samarbeid i alle deler, fylkesmannen, skoledirektøren og jeg, vi som på en viss måte hadde hatt det i vår «makt» å la dette tiltaket bli satt i verk, – og jeg tenker vi alle tre merket hvor stillferdig tjenende vår stilling var.

Boka «Spenningen Land» kom i 1937, vart trykt i ni opplag og selde 43 000. I 2012 gav Orkana forlag ut ein ny utgåve av boka, og det er den eg har lest.

Motoren endrar landet

Biskop Breggrav skriv drivande godt om eit Nord-Noreg i endring. Han skriv om korleis vegane, bilane og skøytene endrar samfunn og kyrkjeliv.

Bare to ganger har jeg seilet i Hålogaland. Begge gangene var det spennende. Men folk glemmer å seile nu. Det er snart bare gamle menn og kvinner som kan ro skikkelig, det vil si milelangt. Det samme kommer om kort tid til også å gjelde den ting å gå. Mannfolk og motor er blitt ett. Enten det nu er skøite eller bil. Mannfolk ror ikke og de går ikke.

Eg har ei slags kjensle av at den endringa Biskopen skildrar at Hålogaland gjekk gjennom på 30-talet liknar litt på dei store endringane samfunnet vårt går gjennom no. Nye teknologiar endrar måten folk lever liva sine, og gjennom det så endrar samfunnet sitt. Det er kanskje for tidleg å seie at internett, mobiltelefon og anna vil endre samfunnet like kraftig som motoren og vegane gjorde. Men kanskje kan biskopen sine ord om radioen gje oss ein peikepinn? Han skildrar korleis radioen skapte andre måtar å vere kristen på. Du kunne høyre andakten heime, du trengte ikkje søke saman med andre i ei kyrkje. Men kyrkja har overlevd. Og sjølv om vi no sit framfor kvar vår skjerm, kanskje i staden for å oppsøke nokon, vil det ikkje erstatte møtet mellom menneska. Og, kanskje, berre kanskje kan internett bøte på noko av dei problema radioen skapte i følgje biskopen:

For kultur er er aldri passiv høring. Kultur er noe aktivt, kultur er dyrking.

Og få ting gjev oss moglegheit til å aktivt skape og dyrke som internett.

Berggrav si skildring av folk i nord, nordmenn og samar er spennande. Han avviser og argumenterer mot mykje av då tidas myter om nordlendingen, mot oppfattinga av nordlendingen som impulsiv, umoralsk og lettsindig. Nordlendingen er som folk flest, men styrt av naturen og økonomien, som alle andre.

Lofotfisket er limet

Eg synst det er spennande korleis Berggrav seier at Nord-Noreg er blitt skapt av Lofoten, eller snarare av Lofotfisket. Her møttes dei frå Bindal til Varanger og bygde eit slags fellesskap. Det felleskapet som vart og er Nord-Noreg. Berggrav er langt frå den einaste som har gjort denne observasjonen.

Det er Lofoten som har skapt Nord-Norge. Lofoten er fellesstrengen i livet her, totalklangen i orkesteret, ledemotivet.
…
Det er ikke noe annet strøk av Norge som har en slik felles møteplass, så årviss og så omfattende den hele befolkning. Også de som sitter hjemme er med hele sitt sinn centrert om Lofoten.

Så kanskje er det ikkje så rart at det nordnorske samarbeidet og samforståinga er i ferd med å bryte saman. Lofotfisket samlar ikkje heile folket, er ikkje lenger det økonomiske navet som landsdelen dreiar rundt. Og utan dette samlingspunktet rives landsdelen i filler av rivalisering mellom fylke og byar. Kor lenge vil Nord-Noreg vere ein landsdel utan dette felles limet. Kva er eigentleg fellesskapen mellom Aust-Finnmark og Helgeland, mellom Bodø og Tromsø utan Lofoten som lim?

Og slik kan ein hardbarka ateist oppleve at ein forlengst avliden biskop gjev både tårer og politiske tankar. Les boka du og – i alle fall om du er nordlending.

 

 

 

Lagt ut

Å sjå på dataspel!?

Det å ha ungar er interessant. Oppveksten til ungar no er ulik den oppveksten eg hadde. Eg trur det meste er betre no. Dataspela er artigare og betre, det er fotballtrening om vinteren og skolen er betre, trur eg, men det er ein ting eg ikkje forstår. Korleis kan det ha seg at det er artigare å sjå videoar på youtube av nokon som speler, enn å spele sjølv? Eg veit ikkje om det berre er mine som er slik, men sjåartala tydar ikkje på det.

Videoane der Addexio speler minecraft har mange titusenvis av visningar på youtube, og dette er på norsk og for det meste norske ungar og ungdomar som ser på. Han har no godt over 20 000 kanalabonementar. Meir enn dei fleste avisane i dette landet vårt. Det er heller ikkje små korte snuttar som blir vist. Videoane varer mykje over 20 minutt, mange av dei.

Eg kan forstå at om noko er vanskeleg, så sjekkar du ut ein video for å finne ut korleis du kjem deg vidare. Men, å bruke timar på å sjå andre spelar?

Kan nokon forklare? Eller er det så enkelt at eg er blitt gamal?

 

 

Lagt ut

Skoleruta i Tromsø – til din kalender

Så vidt eg har klart å finne så har ikkje Tromsø kommune gjort skoleruta tilgjengeleg i eit format som gjer det lett å ta ho i bruk på diverse elektroniske duppedittar. Eg har derfor skrive ho inn i Google sin kalender og lagt den open for deling slik at alle kan ta den i bruk. Alle atterhald om eg kan ha skrive noko feil, men er ganske sikker på at alt er rett. Skulle ønske kommunen kunne gjort ruta lett tilgjengeleg i eit format som vi kan integrere med mobiltelefonar etc. Har du ein android telefon er det lett å legge til denne kalenderen på din telefon.

Du finn html versjonen her, ical versjonen her og xml versjonen her

Dersom du vil legge til kalenderen i din eigen google kalender er det enklaste å trykke der det står +Google Kalender nederst på høgresida i kalenderen eller så kopierer du adressa til ical versjonen. Trykker på den vesle pila ved sidan av der det står «Andre Kalendre» når du er i Google Kalenderen din og vel legg til med nettadresse. Lim inn adressa i den boksen som kjem opp. Voila! Du kan og laste ned fila og importere ho til outlook eller andre kalenderprogram.

Lagt ut

Fantastisk smak og lukt

Tromsø har fått ein fantastisk ny festival. I dag kunne vi smake og lukte oss gjennom Storgata. Det var pølser, kaffe, supper. Alt kva ganen kunne begjære. Det er stort å sjå så mykje lokal mat samla på ein plass.

Ungane kosa seg på Sjømatrådet sitt arrangement

Sjømatrådet hadde eit godt opplegg for ungane. Dei kunne ta å sjå på fisk, før dei fekk lage seg mat med fisk og grønnsaker. I mellomtida kunne far snike til seg diverse smaksprøvar av tørrfisk. Og vart du lei av fisk tilbydde 4H klappkaker og Mydland kurs i partering av lam.

Denne matfestivalen er eit godt tilskott til Tromsø. All honør til arrangørane. Dette håper eg blir eit årvisst arrangement. Og festivalen var mykje meir enn det eg fekk med meg.

Mykje folk i Storgata under matfestivalen.
Exit mobile version