Kiting, drakar og miljø

Ein av dei tingane eg skal starte med, ein eller annan gong er kiting. Det verkar heilt vidunderleg å segle over vidder og hav hengande etter ein slik drake.

 Opplevelsen må vere fantastisk. Det er noko heilt spesielt med å komme seg fram med stor fart utan bruk av motor.

Stor var derfor gleda mi når eg oppdaga at også reiarlag har oppdaga denne gleda. Tekninsk Ukeblad melder om at store skip har starta med kiting eller drakedrift.

Denne type drakar som eit hjelpemiddel i framdrifta av store frakteskip kan redusere bruken av olje til motorane med 15 til 35 prosent. Større effektivitet i framdrift fører og til mindre utslepp av klimagassar og NOx. Drakane kan gje ei drakraft på frå åtte til 32 tonn. Målet er å lage drakar med ei trekkraft på 250 tonn. Det er denne typen oppslag som gleder hjartet til ein teknologioptimist, og eg gler meg vilt og uhemma til eg kan sjå hurtigruta kome seglande opp langs kysten. Kanskje kan vikingane sine drakeskip endeleg få ein renesanse. Skal vi løyse klimautfordringane har også drakar ein plass.

Snøkvit glede

Det gler meg stort at det ikkje blir noko oljeutvinning på Snøkvit utanfor Finnmarkskysten. Korfor det spør du kanskje, vil ikkje eg ha arbeidsplassar? Jau, eg vil gjerne ha arbeidsplassar, men ikkje arbeidsplassar som er tvilsame økonomisk og meir enn tvilsame økologisk.

Eit uhell ved oljeutvinning er svært mykje meir alvorleg enn eit uhell med utvinning av gass. gass har det med å fordampe fort, medan olje har det med å legge seg i fjære og på fuglar – og bli verande der ei stund.

I tillegg er det jo slik at dette landet vårt ikkje slit med for små inntektar frå oljeverksemda. Vi er i den heilsprøe situasjonen at vi har meir pengar enn vi kan bruke. Då finst det ikkje fornuft i å pumpe opp meir klimaøydande olje for å salte pengane ned på børsen i Ny York eller London.

Vi må bruke kapital og investeringar til å skape anna og meir miljøvenleg industri i dette landet.

Så sjølv om oljedirektoratet gjennom tvilsamt press fekk oljeselskap til å utreide olje på Snøkvit er eg glad for at operatørane fann ut at dette skulle det ikkje brukast meir pengar på.

Klima i endring

Den siste veka har vi mottatt meldingar om at Nordvestpasasjen er isfri og at store flaumar rammar Afrika. Dette er for å seie det enkelt, ikkje daglegdagse hendingar. Igjen blir det tydeleg for oss at endringane i klimaet er den største utfordringa vi står framfor.

Meiningsmålingsinstituttet inFact melder at nordlendingane er dei som er minst opptatt av klimaendringane. Lat oss no gjere dette til skamme. Eg vil utfordre alle kommunane i Troms til å la lokale klima- og energiplanar bli første store saka for dei nye kommunestyra. Slik kan vi bidra på vår måte til å løyse dei store utfordringane landet og verda står overfor.

Kjøp Tromsbuss tilbake

Troms og Tromsø SV går inn for å kjøpe Tromsbuss tilbake. Kollektivtrafikken i Tromsø er for viktig til at den kan overlatast til marknaden. SV vil at vi skal ha politisk kontroll med kollektivtrafikken. Då kan vi lettare gjere forsøk med lågare pris eller hyppigare avgangar. Vi slepp og å betale overskottet til private eigarar. Dette overskottet kan heller nyttast til å skape ein betre kollektivtrafikk.

I dag er det Hurtigruta som eig Tromsbuss. Dessverre går selskapet Hurtigruta ganske dårleg. Vi er derfor reelt bekymra for at Tromsbuss kan bli selt til ein stor internasjonal aktør som berre er interessert i å suge pengar ut av busspassasjerane i Troms. Det vil ikkje gje fleire bussbrukarar og eit betre miljø.

SV meiner at kommunen og fylket kan finansiere dette tilbakekjøpet gjennom å selge/bytte dei aksjane kommune, fylket og Troms kraft har i Hurtigruta med Tromsbuss. Desse aksjane er i dag verd ca. 100 millionar.

Exit mobile version