Kategori: Politikk

Lagt ut

Ny videoblogg. Om korona, koronapass og statsbudsjett

Eg har i ein periode sagt at eg var ferdig med koronaen, men det viste seg at koronaen ikkje var ferdig med meg eller alle andre.

Eg må berre innrømme at det å innføre ei ny coronaforskrift er noko av det vanskelegaste eg har vore med i politikken i Tromsø. Det kjennest i alle fall sånn akkurat no.

Grunnen til at det er så vanskeleg er at det er så mykje vi ikkje veit – i alle fall vi ikkje veit heilt sikkert. Men nokre ting veit vi.

  • Vi veit at den kommunale helsetenesta har store utfordringar. Det er utfordringar som blir forsterka av at vi allereie manglar ein god del folk i helsetenesta. I ein «normalsituasjon» manglar vi rundt 150 sjukepleiarar og vernepleiarar i Tromsø. I ein situasjon der mange må vere heime på grunn av sjukdom, i ein situasjon der mange helsepersonell har jobba mykje over lang tid så er det svært vanskeleg å sikre at vi har nok folk på jobb til ei kvar tid.
  • Vi veit at UNN har kapasitetsproblem. Fleire innlagte med korona fortrenger andre pasientar. Mangel på folk og smitte i dei kommunale institusjonane gjer at fleire utskrivingsklare pasientar ligg og tar opp plass på UNN.
  • Vi veit at det er mest smitte blant barn og unge, men og at desse i liten grad blir sjuke. Det er smitte blant vaksne og eldre som er hovudproblemet, reint bortsett frå at også helsepersonell må vere heime med sjuke barn.

Samla sett betyr dette vi måtte innføre tiltak i Tromsø. Målet med tiltaka er å forhindre kontakt mellom grupper som ikkje møtest i det daglege for å forhindre smitte. Så er det vanskeleg å vite om vi treff heilt med tiltaka. Er dei strenge nok? Er dei for strenge? Treff vi på rett plass? Er det fair å stille krav til utelivet når det er barn som er mest smitta? Det er mange gode spørsmål. Eg har høyrt på argumenta, eg har prøvd å vege det eine mot det andre. Og, eg trur at der vi hamna med koronaforskrifta er omtrent rett ut frå den situasjonen vi er i i Tromsø. Men usikkerheita er der. Burde vi gjort meir mot skolane? Burde vi vore strengare, eller mindre strenge med reiselivet? Eg trur det beste er å følgje nøye med og tilpasse oss. Vi må i alle fall ikkje ha prestisje knytt til det vi har gjort. Er det for strengt må vi lempe, er det ikkje strengt nok må vi stramme til.

I det siste har det starta ein diskusjon om konronapass. Ryggmargrefleksen min er at koronapass er svært problematisk. Det er eit viktig prinsipp at vi sjølv avgjer kva helsehjelp vi vil ha. Det handlar om at vi som individ skal kunne ta sjølvstendige val og det handlar om kroppsleg integritet. Skal desse vala vere reelle så kan heller ikkje presset frå samfunnet vere for sterkt. Då forsvinn det frie valet.

På den andre sida så er det og urimeleg at samfunnet skal måtte stenge ned, at helsetenestene skal vere under stort press, at dei tilsette på sjukehus og kommunehelsetenesta skal få inndratt feriar og jobbe overtid på grunn av at folk vel å ikkje ta ein vaksine som vel no er blitt ein av dei mest testa vaksinene gjennom tidene.

Så på balansen har eg konkludert med at koronapass kan vere eit godt verkty for å avgrense smitten i samfunnet. Men det er ei viktig føresetnad for dette, det må vere sjølvsagt at du kan teste deg til koronapass. Altså at er du smittefri så får du grønt pass også om du ikkje har tatt vaksinen.

I dag opna regjeringa for at kommunar kan ta i bruk ordninga med koronasertifikat. Eg trur vi skal prøve det ut i Tromsø. Så har eg enno ikkje sett den endelege forskrifta frå regjeringa. Den vil nok tydelegare vise under kva føresetnader vi kan bruke koronasertifikat. Det må vi nesten komme tilbake til.

Pengar

Statsbudsjettet til den nye regjeringa var ein aldri så liten nedtur. Eg er jo ein grunnleggande optimist, så eg hadde jo trudd at regjeringa verkeleg skulle komme med eit løft for kommuneøkonomien. Slik vart det ikkje. I følgje det nye statsbudsjettet får Tromsø kommune 24,6 millionar ekstra. I tillegg det nokre millionar gjennom andre ordningar, så kanskje blir det 30 millionar ekstra til Tromsø kommune. Det er dessverre ikkje nok. Det skaper ikkje rom til eit løft for helsetenstene som vi burde fått til. Det skaper lite rom for å utvikle Tromsø kommune.

Så vi får håpe at SV klarer å forhandle meir til kommunane. Men det som gjer meg litt fortvilt og forbanna er alle som no meiner at SV skal sørge for å oppfylle Ap og Sp sine valløfter. Til og med Ap og Sp folk set no si lit til at SV skal gjere regjeringa betre. Vi skal sjølvsagt gjere budsjettet betre, men

Det er ikkje SVs jobb å sørge for at regjeringa oppfyller løftene sine. Det er SVs jobb å få gjennomført SVs politikk.

Det kan sjå ut som dette budsjetter er eit ganske kynisk spel frå regjeringa. Når regjeringa vel å ikkje gje feriepengar til dei som har fått arbeidsløysetrygd i 2022 så er det eit brot på eit v dei viktigaste valløfta dei gav. Reknar dei med at SV skal rake ut glørne for dei? Ja, SV vil som LO at dei arbeidslause skal få feriepengar, men det er ikkje vår jobb å berge regjeringa sine løfter.

Dette er sjølvsagt ei utfordring for SV i forhandlingane. Skal vi berge regjeringa på viktige områder? Eller skal vi kjempe for dei sakene SV står aleine om? Dette er ikkje eit lett val spør du meg, men eg er heilt sikker på at dei som skal forhandle for SV har ein god strategi på dette.

Eg ser fram til å sjå SV sitt alternative budsjett på måndag og resultatet av forhandlingane.

Lagt ut

Er det for tidleg med ein dom over den nye regjeringa?

Det er sjølvsagt alt for tidleg å komme med ein dom over den nye regjeringa. Derfor tenkte eg at eg skulle gjere det i dag!

Eller, kanskje ikkje ein dom, men eit forsøk på å analysere i alle fall delar av Hurdalsplattformen.

La meg starte med å seie at det er mange fine formuleringar og mykje eg er samd i den nye plattformen. Dessverre er det mykje som er vagt og opent for fortolkningar.

Men eg må starte med ei kjempefin nyheit, og ein annan ting som eg håper skal bli bra. Det første er at regjeringa legg opp til eit Nasjonalt senter for jordobservasjon i Tromsø. Det kan bli eit fantastisk verkty for å utvikle romindustrien i Tromsø og i heile landet. Når vi koplar det mot den store satsinga på rom også på Andøya kan det bli starten på noko stort for Nord-Noreg.

Eg er og glad for at regjeringa går inn for ei skikkeleg utgreiing av Nord-Noregbanen gjennom ein KVU med mål om realisering ved neste rullering av Nasjonal transportplan. Eg vel å tolke det positivt, sjølv om det betyr at det tar nesten fire år før ei beslutning blir tatt. Eg trur vi er nærmare jernbane lenger nordover enn vi har vore på svært lang tid.

Fiskeri

Men, la meg ta eit eksempel frå fiskeripolitikken som viser kor open for fortolkningar denne plattforma er. Den store saka i den komande perioden er fordeling av kvoter, spesifikt fordelinga mellom hav og kyst og korleis dei såkalla strukturkvotene skal tilbakeførast.

Det er heilt openbart at vi får mest verdiskaping og dei største ringverknadene om vi fordeler meir til den mindre kystflåten. Det vi har sett over mange år er at den strutureringa vi har vore gjennom har flytta kvotene frå dei må til dei store. Så når no strukturkvotene tar til å falle tilbake, skal dei til den gruppa dei kjem frå eller skal dei til den gruppa der dei er no? Dette får vi langt frå tydelege svar på i plattforma.

Ap og Sp skriv:

«Fiskeritillatelsene skal forvaltes på en måte som ikke bidrar til sentralisering verken innad i regioner eller mellom landsdeler.»

Ein konsekvens av at dei skriv dette er jo at den minste flåten må få meir av fiskekvotane. Men dei skriv og:

«Flåten skal sikres stabile, forutsigbare og gode rammebetingelser.

Regjeringen vil:

• Utarbeide en ny kvotemelding som gir forutsigbarhet for fiskerinæringen, og som sikrer

bosetting, aktivitet og lønnsomhet langs hele kysten. Kvotemeldingen skal blant annet sikre:

o At kvotene fordeles på en forutsigbar og mer rettferdig mate.

o At bredden og mangfoldet i kystfiskeflåten trygges. Dette skal blant annet skje basert

på tilstrekkelig kvotegrunnlag.

o At betingelser for tilbakefall av strukturkvoter avklares.»

Forutsigbar er jo ofte eit kodeord som betyr at ingenting skal endrast – altså fordelinga mellom gruppene skal forbli som no, der dei største får behalde det dei har. Her er det med andre ord nesten umogleg å vite kva regjeringa eigentleg meiner. Det blir utruleg spennande å sjå korleis den nye fiskeriministeren vel å fortolke desse formuleringane som i alle fall delvis står i motsetnad til kvarandre.

Så får vi vere glade for at i alle fall ein god del av dette skal avgjerast i Stortinget. Der vil sjølvsagt SV stå på for kystflåten og at fisken skal tilhøyre kystens befolkning.

Olje

Oljepolitikken er det nok fet eg liker aller minst i Hurdalsplattforma. I ei verd der det blir tydelegare og tydelegare at vi må redusere utsleppa våre av klimagassar kraftig og raskt så er motsetnadane i Hurdalsplattforma veldig tydelege.

Dei skriv:

«Norsk petroleumsindustri skal utvikles, ikke avvikles. Petroleumssektoren er en høyproduktiv næring som bidrar med store inntekter, verdiskaping og arbeidsplasser til Norge. Regjeringen vil legge til rette for fortsatt høyt aktivitetsnivå på norsk sokkel.»

og

«Det ordinære konsesjonssystemet skal ligge fast. Det skal fortsatt gis tillatelser til å lete etter olje og gass i nye områder.»

Samstundes skriv dei ein annan stad i dokumentet at:

«Norge står overfor store oppgaver i dette tiåret. Vi skal få flere i jobb, skape aktivitet i hele landet, øke eksporten og kutte klimagassutslippene med 55 prosent. Disse fire målene skal vi nå i fellesskap, gjennom en aktiv og fremtidsrettet næringspolitikk.»

Det kan då ikkje vere berre eg som oppfattar ein viss mangel på samanfall mellom desse to punkta? Det er fleire slike dissonansar i dokumentet. Det lover at CO2-vgifta skal opp, men dei lover og at drivstoffavgiftene skal ned. Eg har vanskar med å sjå korleis begge løfta skal kunne oppfyllast samstundes.

I dokumentet finn eg og mange ting som umiddelbart ser veldig positivt ut. For eksempel denne formuleringa om gruvedrift og mineralutvinning: «Korte ned konsesjonsbehandlingstiden.» Det er jo vel og bra. Vi ønsker alle kortare tidsbruk, meir dynamikk og mindre byråkrati. Men spørsmålet er kva slikt går på bekostning av? Betyr det dårlegare miljøutgreiingar, eller betyr det mindre tid for motstandarar til å mobilisere og få fram motekspertise mot gruveselskapa?

Eg trur vi treng meir gruvenæring i Noreg, men vi må sikre oss at førebuingane blir skikkelege. Det kan godt tenkast at eg overproblematiserer dette, men poenget er at det meste har ein kostnad, også det som ser heilt tilforlateleg ut og er noko vi alle burde kunne støtte.

Skatt

På skatt er det litt blanda drops. Noko søtt, noko surt og noko bittert. Det er søtt at dei ønsker å skjerpe formueskatten. Så kunne nok eg ønska meg at dei tok enno litt hardare i. For det som blir foreslått i plattforma er ikkje nok for å få gjort noko med dei aukande skilnadane mellom folk i Noreg.

Men, når dei samstundes skriv: «Holde det samlede skatte- og avgiftsnivaet for folks inntekter uendret.» så smaker det ganske bittert og surt. Det må vel bety at dei ikkje har tenkt å reversere dei kutta som vart gjort av den førre regjeringa. Det forklarer og korfor dei ikkje klarer å gå inn for viktige reformar som gratis SFO og sikre at folk skal ha råd til å gå til tannlegen. På begge områda går dei nokre musesteg i rett retning, men skal vi bygge ut velferden i Noreg så må vi vere villige til å betale for det. Det ser det ikkje ut som denne regjeringa vil.

Vi veit jo at noko av det alle viktigaste vi kan gjere for å minske skilnaden mellom folk og forebygge utanforskap er gode universelle velferdsordningar. Derfor er gratis SFO og billigare tannlege så utruleg viktige reformar.

Oppsummert så er det mykje å like i plattforma, noko å mislike, men mange motsetnader mellom ulike ting. Korleis regjeringa vel å forvalte plattforma og korleis dei vel å møte stortinget vil avgjere om dette blir terningkast 3 eller terningkast 5

Så ja, det er alt for tidleg å felle ein dom. Det blir spennande å følgje med.

Lagt ut

Treng vi eit havdepartement?

Eg trur Noreg treng eit department som ser heilskapleg på forvaltning og bruk av havet. Eit nytt havdepartement kan ta ansvaret for detet og sikre ei forvaltning av havet som set dei biologiske ressursane i høgsetet.

Innhald (eksempel)

  • Det gamle fiskeridepartmentet
  • Skipsfart frå næring
  • Polaravdelinga frå justis
  • Kystverket med hamner og farleder frå samferdsel
  • Plankompetanse frå kommunal

Det at alle desse sentrale områda for farvaltninga av havet ligg i ulike departement viser at vi i dag har ei fragmentert forvakltning av havet. Tore O. Sandvik, Aps fylkesordførar i trøndelg er inne på noko av dette i eit innlegg på Nordnorsk debatt her om dagen. Han skreiv:

Spørsmålet er om ikke Norge trenger et mer ambisiøst og mektig departement som både kan forvalte fiskeri- og havbrukspolitikken, men også ta ansvar for å realisere ambisjonene om Norge som en ledende havnasjon? Tidligere Fylkesmann og departementsråd i Fiskeri- og kystdepartementet, Jørn Krog, var opptatt av dette helt fram til sin død i 2015. Han var oppriktig fortvilt over mangelen på strategisk helhetstenkning som lå bak filialiseringen av Fiskeridepartementet, istedenfor å bygge et sterkere departement som kunne romme Norges rolle, ansvar og ambisjoner i havrommet.

HAV, Sikkerhet | Norsk lederskap i havrommet (nordnorskdebatt.no)

Vi treng ei industrialisering av havet i samband med det grønne skiftet, men vi treng og å sikre at denne industrialiseringa ikkje går på bekostning av dei levande biologiske ressursane i havet. Det er mange prosessar som pågår no. Havbotnmineralar, havbruk til havs, flytande havvind, isen smeltar i nord etc  dette krev at vi maktar å sjå heilskapen i bruken av havet. Då treng vi nokon som har eit overordna ansvar for bruk, forvaltning av hav og havbotn.

Vi må etablere eit hierarki som gjer at vi sikrar at tradisjonell bruk og levande organismar ikkje blir taparen i framtida.

Noko av den første oppgåva til eit nytt departement vil vere å starte arbeidet med ein overordna plan for bruk av havet.

Det kan tenkast at det finst andre måtar å organisere dette på. Men det viktige er at vi ikkje ser på havet stykkevis og delt, men ser bruken i samanheng

Lagt ut

Frekt om fylkesvegar av John Karlsen

John Karlsen frå Frp er ikkje lite frekk når han etter åtte år der Frp har anten styrt finansdepartementet og samferdselsdepartementet eller vedtatt budsjett saman med regjeringa, i eit innlegg prøver å gje dei raud-grøne parti ansvaret for dårlege fylkesvegar. Makan til ansvarsfråskriving skal ein leite lenge etter.

Eg skal ikkje snakke for dei andre raud-grøne partia, men for SV. SV har satsa på bruksvegane våre i forslag i nasjonal transportplan, ikkje på prestisjetunge motorvegar. Derfor ligg det inne i vårt forslag ein milliard meir til fylkesvegane årleg enn det regjeringa la opp til, samla 12 milliardar. Det er mest til fylkesvegane av alle partia. Grunnen til at SV kan prioritere slik er at vi går mot mange av dei store motorvegutbyggingane rundt dei store byane.

https://www.skogholt.org/wp-content/uploads/2021/08/VID_20210620_160500.mp4
Ein typisk fylkesveg, utsnitt på vegen til Grøtfjord og Tromsvik

I samband med behandlinga av Nasjonal transportplan fremma SV dette forslaget:

«Stortinget ber regjeringen om å prioritere veivedlikeholdet innenfor veisektoren, slik at etterslepet på vedlikehold på riks- og fylkesveier er fjernet innen planperiodens utløp»

Det var berre Raudt og MdG som støtta dette forslaget frå SV

Eg las gjennom Frp sine merknader til transportplanen. Eg klarte ikkje å finne forslag om meir pengar til fylkesvegane, men eg kan ha oversett det. Eg fann derimot dette frå Frp der dei overlèt ansvaret til fylkeskommunane:

«Disse medlemmer forventer at fylkeskommunene følger opp sitt ansvar som veieier og sørger for tilstrekkelig vedlikehold av eget veinett.»

Men utan at fylka får meir pengar er ikkje det mogleg, i alle fall ikkje om vi også i framtida skal ha gode skolar og gode kollektivtilbod.

Lagt ut

Lang liste over saker i kommunestyremøtet 28. april

Kanskje synst du eg burde skrive meir om andre ting enn kommunestyret i Tromsø på denne bloggen? Eg er i så fall litt samd med deg i det, men det er no Tromsø og tromsøpolitikken eg er mest opptatt av, så då blir det jo slik. Uansett er det klart for eit nytt kommunestyremøte.

Det førre kommunestyremøtet vart avlyst pga av coronasituasjonen så mange av sakene som skal opp denne gongen har eg omtalt i eit tidlegare innlegg som du finn her. Men nok innleiing la oss gå over til sakene som skal opp. Du finn forresten heile sakslista og lenke til saksframlegga nedst i dette innlegget.

Atomubåtar

Eg tenkjer at den største faren knytt til anløp av atomubåtar er terror av ulikt slag, men vi veit og at vedlikehald er forbunden med større risiko. Det som uansett er heilt sikkert er at kommunen ikkje er klar til å handtere eit uhell, ulykke eller anna hending med eit reaktordrevet fartøy. Det har kommunedirektøren bekrefta både overfor formannskapet og i media. Eg meiner derfor det er fullstendig uforsvarleg av forsvaret å tillate anløp av reaktordrivne fartøy før det som eit absolutt minimum er på plass.

I tillegg meiner eg at det er feil å tru at anløp av reaktordrivne fartøy i Tromsø aukar norsk tryggleik. Tvert i mot meiner eg at det fører til auka spenning mellom Russland og NATO. Eg trur på ingen måte at vi står ved inngangen til ein krig, men auka spenning aukar og faren for uhell. Det må vi ta med oss.

Eg tenkjer kommunestyret i denne saka bør som eit minimum gjere to ting. Det første er at vi må få ei avklaring frå justisdepartementet på hamneloven. I hamneloven §27 loven står det: «Plikten [til å ta mot fartøy] gjelder ikke dersom mottak av fartøyet kan innebære en risiko for miljøet eller for sikkerheten.»

Ei naturleg lesing av dette må jo vere at kommunen gjennom Tromsø Havn kan nekte å at mot reaktordrivne fartøy. Dessverre er ikkje Samferdselsdepartementet som fagdepartement samd i dette. Det må derfor avklarast av lovavdelinga i Justis.

Det andre er at det uansett må vere uaktuelt å motta reaktordrivne fartøy til Grøtsund før beredskapsplanverket er behandla i kommunestyret og vi er sikre på at vi er rusta for eit uhell. Det er vi ikkje no. Den nøyaktige ordlyden i det vi bør vedta må vi diskutere fram mot kommunestyremøtet.

Her kan du laste ned den usladda versjonen av forsvarets ROS-analyse.

Fastlegeordninga i Tromsø

 Vi har store utfordringar med fastlegeordninga i Tromsø. Vi slit med å rekruttere folk, vi slit med å få nok legar til legevakta og arbeidsbelastninga for mange fastlegar er så høg at det er problematisk. Administrasjonen skriv i sitt saksframlegg:

Det er en samlet oppfatning fra både fastlegene og kommunen at dersom ikke tiltak iverksettes raskt, vil det være stor risiko for at fastleger sier opp sine avtaler. Det vil også skape store utfordringer med å få besatt hjemler eller skaffe vikarer, og vil føre til at fastlegetjenesten og den akuttmedisinske beredskap v/Legevakten ikke klarer å opprettholde forsvarlig tilbud for Tromsø kommunes befolkning innen utgangen av 2021.

Konsekvensane dersom vi skulle velje å ikkje gjere noko er ganske alvorlege. Igjen for å sitere saksframlegget:

Dersom kommunen velger å ikke gjennomføre tiltak rettet mot fastlegene nå, vil situasjonen forverres ytterligere allerede i 2021. Det vil føre til ytterligere rekrutteringssvikt, og flukt fra fastlegestillinger med ubesatte hjemler som konsekvens. Det er sannsynlig at flere fastleger kommer til å bli sykemeldte eller slutte, og det vil bli enda vanskeligere å rekruttere eller skaffe vikarer. Legevakta har allerede ukentlige problemer med å få dekt vaktene. Disse utfordringene vil bli enda hyppigere og det er sannsynlig at det vil resultere i at det vil være dager uten lege på legevakt/akuttmedisinsk beredskap. Kommunen vil fremover i større grad måtte leie inn fra vikarbyråer, hvilket også er vanskelig, betydelig dyrere og kan medføre en tjeneste med dårligere kvalitet. Kommunen vil ikke lykkes med satsningen på tidlig innsats, selvstendighet og egenmestring.

På denne bakgrunnen har administrasjonen lagt fram forslag på fem tiltakspakker for å avhjelpe situasjonen. Tiltaka går på mange ting, men det viktigaste er kanskje rekruttering av fleire fastlegar  og dermed lågare arbeidsbelastning samt tilskott for å behalde dei eksisterande legane. Samla kostar dette kommunen ca 100 millionar fordelt på fire år.

Det er mykje pengar i den situasjonen kommunen er. Det er og problematisk at kommunen må inn å subsidiere det som i utgangspunktet er ei statleg ordning. I dag må over 80% av kommunane inn med ulike ordningar for å sikre tilgang på fastlegar. Det betyr og at det blir ein slags konkurranse mellom kommunane, noko som aukar kostnaden for alle.

Uansett, eg trur ikkje vi har noko val, men vil gå inn for denne ordninga.

Mange private forslag

Det er heile seks private forslag i dette kommunestyremøtet. Tre av dei skulle eigentleg opp førre gong. Det er eitt forslag frå Arbeidarpartiet om hendinga på Utøya og regjeringskvartalet den 22. juli. Dei foreslår mellom anna ein minnestad i Tromsø og at 22. juli-hendinga må inn i skolane i samband med fagfornyinga som foregår. Eg synst det er gode forslag og vil støtet dei. Terrorhendingane den 22. juli var eit høgreekstremt angrep på den norske staten og på Arbeidarpartiet og ei av dei mest alvorlege hendingane i Noreg etter krigen. Det må vi minnast og ta på alvor. Det kan skje igjen om vi ikkje er på vakt.

Barbara Vögele i MdG foreslår eit forsøk med å gjere Skippergata bilfri i sommarferien. Eg liker dette forslaget. Eg har lenge tenkt at det hadde vore fantastisk å kunne redusere til to felt gjennom Skippergata og kunne utvide Jaklins plass og få litt meir liv i det som er ei ganske fin gate. Eg tenkjer at det aller meste av den trafikken som i dag går gjennom Skippergata anten kan gå inn i tunellen i Hansjordnesbukta eller opp Elevgata også over Storgatbakken.

Jarle Heitmann i Ap har eit forslag som heiter: «Tiltak mot hat og trusler rettet mot folkevalgte» Forslaget viser til at 4 av 10 folkevalde har blitt utsatt for hatfulle ytringar eller truslar. Dette er ei utforsdring for demokratiet. Vi veit og at kvinner i større grad blir utsatt for slike ting. Det er eit problem for å sikre at alle kan delta i lokalpolitikken.

Trollvassbu

Dokker har heilt sikkert sett diskusjonen om Trollvassbu i media. Eg skal ikkje ta stilling til kven som har rett av Turlaget og grunneigaren i saka som er for retten no. Men eg meiner at Trollvassbu er  viktig for folk i Tromsø og vi må sørge for at bua framleis skal vere tilgjengeleg. Derfor meiner eg at kommunen må inn å ekspropriere tomta slik at den vil vere tilgjengeleg for skolar og alle andre.

Fleire saker

Det er fleire andre ganske store saker i kommunestyremøtet. Men denne bloggposten er blitt lang nok. Lurer du på noko eller har innspel til saken eg har sagt noko om eller dei andre kom med dei.

Heile sakslista til kommunestyremøtet

Lagt ut

Atomubåtar til Tromsø

I går fekk eg endeleg lese forsvarsdepartementet sin oppdaterte risiko- og sårbarheitsanalyse av anløp av reaktordrevne fartøy til Grøtsund hamn i Tromsø. Etter å ha lest denne er eg enno meir sikker på at det var feil at Tromsø aksepterte anløp av atomubåtar. I kommunestyret i oktober 2020 var det berre SV, R og MdG som stemte mot å akseptere anløp av reaktordrevne fartøy til Grøtsund.

Kva viser så den nye analysen. Den viser at eit uhell, ulykke, terroraksjon eller liknande med ein atomubåt på Grøtsund vil ha store konsekvensar for Tromsø. Så er det sjølvsagt små sjansar for at det skal skje ei ulykke, men konsekvensane er store om det skulle skje.

Dette kartet viser spreiinga til luft i tromsøområdet:

Ved konsentrasjonar over 1000 becquerel (det lysegrønne på kartet) så må alle barn og gravide ta jodtablettar og det blir forbod mot handel med matvarer, fabrikkar ol. må beskyttast i ein akuttfase.

Dersom vi zoomer ut frå sjølve tromsøområdet så viser denne figuren område der det kan måtet gjerast tiltak:

Spreiing til luft vil forsvinne når utsleppa stopper. Den langsiktige verknaden får vi ved deponering til jord. Denne figuren viser området for tiltak ved deponering av radioaktive isotopar:

Raud sone omfattar store delar av Tromsøya. Der kan det bli behov for tiltaka i punkt b oppafor her. I heile gul sone kan det bli aktuelt med begrensingar i bruk av leikeplassar og parkar.

I raporten står det at det er vanskeleg å gje sikre tal for opptak i fisk og skadeverknader i havet, men at fleire fiskeplassar, fiskemottak og gyteplassar vil kunne bli påverka. I følgje rapporten kan det forekomme konsentrasjonar på over 10 000 becquerel heilt mot Arnøya. Så kan vi jo berre forestille oss korleis det blir å selje norsk sjømat i den internasjonale marknaden etter ei slik ulykke.

Det er ingen tvil om at ei ulykke med ein atomubåt på Grøtsund vil få store konsekvensar. Så må vi sjølvsagt huske på at sjansen for at noko galt skal skje er veldig liten. Eg meiner likevel at dette er ein unødig risiko å ta. Og det er før vi tar til å diskutere kva dette betyr for Tromsø i tilfelle krig eller krise mellom NATO og Russland. Deter openbart at dette gjer Tromsø til eit viktigare mål for Russland.

Eg har skrive mykje om dette på bloggen før:

Her kan du laste ned den sladda versjonen av ROS-analysen.

Exit mobile version